Gazeta Złotoryjska - zlotoryjska.pl

W bieżącym miesiącu odbył się wyjazd studyjny na obszar Lokalnej Grupy Działania Dolina Karpia w województwie małopolskim.

W wyjeździe udział wzięli burmistrzowie, wójtowie, członkowie zarządu Stowarzyszenia Kaczawskiego, członkowie zarządu i rady, pracownicy biura oraz aktywni członkowie LGD Partnerstwo Kaczawskie. Na zaproszenie odpowiedział również Paweł Czyszczoń, zastępca dyrektora Departamentu Obszarów Wiejskich i Zasobów Naturalnych w Urzędzie Marszałkowskim Województwa Dolnośląskiego. Wśród burmistrzów i wójtów z naszego obszaru udział w wizycie studyjnej wzięli: Grzegorz Kucab (burmistrz Bolkowa), Robert Pawłowski (burmistrz Złotoryi), Sławomir Maciejczyk (burmistrz Wojcieszowa), Elżbieta Jedlecka (wójt gminy Wądroże Wielkie), Karolina Bardowska (wójt gminy Zagrodno), Jan Tymczyszyn (wójt gminy Złotoryja), Mariusz Foryś (wójt gminy Mściwojów).

Celem wyjazdu była aktywizacja i promowanie współpracy oraz dobrych praktyk związanych ze stosowaniem spójnej identyfikacji wizualnej w ramach marki lokalnej przez partnerów samorządowych i biznesowych zrzeszonych w lokalnej grupie działania.

– Pierwszego dnia odwiedziliśmy siedzibę LGD Dolina Karpia w Zatorze. Tam jego dyrektorka Anna Świątek oraz burmistrz Zatora Mariusz Makuch, w ciekawy sposób zaprezentowali nam markę lokalną Doliny Karpia i Gminy Zator. Mogliśmy zobaczyć m.in. gadżety promocyjne wydane w spójnym tonie oraz posłuchać o dobrej współpracy i ciekawych pomysłach. Pokazano nam również stosowanie ujednoliconej wizualizacji znaku Dolina Karpia w terenie, m.in. tablice informacyjne, przystanki autobusowe, artystyczna figura karpia w Rynku. Następnie podzielono nas na dwie grupy i udaliśmy się na warsztaty z produkcji krówki zatorskiej w Lolly Polly oraz warsztaty z ozdabiania drewnianego karpia w Regionalnym Ośrodku Kultury w Zatorze. Krówka Zatorska to cukierek wytwarzany na bazie tradycyjnej receptury i otrzymywany z lokalnych surowców, takich jak mleko, masło oraz śmietana. Każdy cukierek owinięty jest papierkiem, na którym dostrzec można bezpośrednie nawiązanie do regionu czyli logo Doliny Karpia – wspominają uczestnicy studyjnego wyjazdu.

– Z kolei drugie warsztaty polegały na zdobieniu drewnianego karpia techniką decoupage (metoda polegająca na przyklejaniu specjalnie do tego przeznaczonych papierów lub serwetek – dop. red.) oraz malowaniu farbą pod okiem pań z Regionalnego Ośrodka Kultury. Każdy z uczestników bardzo zaangażował się w wykonywana pracę. Wieczorem odbyła się uroczysta kolacja, na której mogliśmy wymienić się spostrzeżeniami wyniesionymi z poszczególnych miejsc oraz nowymi pomysłami na działania na naszym terenie – dodają uczestnicy.

Drugiego dnia goście udali się do Izby Regionalnej Doliny Karpia w Osieku, prowadzonej przez Mariana Kocębę. Zgromadzono tam bogatą kolekcję przedmiotów użytkowych, rękodzieła i sztuki (np. starych żelazek, obrazów, zegarów, unikatowych druków i wielu innych). Dużą część zgromadzonych eksponatów stanowią przedmioty związane z hodowlą karpia osieckiego. Następnie odbył się wykład pn. „Idea budowania marki lokalnej – prezentacja i dyskusja, wymiana doświadczeń i dobrych praktyk”, który moderowany był przez eksperta ds. marki lokalnej i gospodarki społecznej Olgę Gałek z Fundacji Miejsc i Ludzi Aktywnych (MILA) z Krakowa. Przedstawiła ona zebranym prezentację dotyczącą budowania i zarządzania marką lokalną oraz cenne informacje o tym jakie są korzyści i obowiązki dla potencjalnych użytkowników znaku, o sieciowaniu i współpracy. Podpowiedział również co można poprawić lub wprowadzić na naszym terenie.

– Dziękujemy wszystkim uczestnikom za udział w naszej wizycie studyjnej, a pani Annie Świątek za dużą pomoc przy organizacji tego wyjazdu oraz miłe przyjęcie naszej grupy i drobne upominki z zastosowaniem znaku marki Dolina Karpia – mówią organizatorzy.

Wyjazd współfinansowany ze środków Unii Europejskiej z EFRROW, działanie M19 „Wsparcie dla rozwoju lokalnego w ramach Inicjatywy LEADER” Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020, poddziałanie 19.4 „Wsparcie na rzecz kosztów bieżących i aktywizacji”

tekst źródłowy: Marta Cieślak