W dolnosaksońskim Buchholz w wieku 83 lat zmarł Herbert Helmrich – niemiecki prawnik i polityk, przyjaciel i pierwszy honorowy obywatel naszego miasta, przedstawiciel zasłużonej dla Złotoryi rodziny, której członkowie piastowali w przeszłości wiele ważnych urzędów w Goldbergu.
Urodził się 1 stycznia 1934 r. w Luckau na Łużycach. Jego dziadek żył do 1932 r. w Złotoryi, a ojciec w latach 30. XX w. osiadł w łużyckim miasteczku. W młodości rozpoczął działalność opozycyjną w NRD i był więźniem politycznym. W 1953 r. wyjechał do RFN i tam skończył studia prawnicze, zajął się też działalnością polityczną. Wstąpił do Unii Chrześcijańsko-Demokratycznej (CDU). Był posłem Bundestagu (1976-1992), a następnie zasiadał w parlamencie krajowym Meklemburgii i Pomorza Przedniego (1994-2002), w tym kraju związkowym był również przez kilka lat ministrem sprawiedliwości.
Przez 16 lat, do 2011 r., Herbert Helmrich był współprzewodniczącym Fundacji Współpracy Polsko-Niemieckiej, która wielokrotnie wspierała złotoryjskie inicjatywy. Dzięki Jego pomocy doszło renowacji Liceum Ogólnokształcącego, wybudowania pałacyku nad zalewem, remontu schroniska młodzieżowego czy adaptacji pomieszczeń w Bacalarusie na Ośrodek Dokumentowania i Opracowywania Dziejów Ziemi Złotoryjskiej.
Helmrich jako szef FWPN zasłużył się jednak nie tylko dla Złotoryi. Miał istotny wpływ na realizację wielu projektów w Polsce, zwłaszcza w dziedzinie oświaty, ochrony zabytków, wymiany młodzieży. Za szczególne zasługi dla stosunków niemiecko-polskich w 2013 r. prezydent Niemiec odznaczył Herberta Helmricha Wielkim Krzyżem Zasługi z Gwiazdą Orderu Zasługi Republiki Federalnej Niemiec. Uroczystość odbyła się w rezydencji ambasadora RFN w Warszawie.
Herberta Helmricha „odnalazł” i zaprosił do naszego miasta Alfred Michler. Złotoryjski historyk poszukiwał potomków znanego rodu, którego przedstawiciele w czasach renesansu piastowali w Złotoryi funkcje burmistrzów i rektorów. W 1996 r. Michler napisał do Helmricha list. Okazało się, że trafił w dziesiątkę – współprzewodniczący FWPN był potomkiem rodu, który mieszkał na ziemi złotoryjskiej przez ponad 700 lat i z którego wyszli burmistrzowie, radcy dworu książęcego, rektorzy, profesorowie, rajcy, literaci.
Herbert Helmrich był uznawany za wielkiego przyjaciela Złotoryi. Był honorowym członkiem Towarzystwa Miłośników Ziemi Złotoryjskiej i Polskiego Bractwa Kopaczy Złota. W 2011 r. Rada Miejska w Złotoryi w dowód wdzięczności za wieloletnią pomoc udzielaną naszemu miastu w realizacji ważnych przedsięwzięć, za wspieranie działalności różnych organizacji oraz promocję Złotoryi w Europie nadała Helmrichowi pierwszy w historii tytuł Honorowego Obywatela Miasta Złotoryi. Odebrał On wyróżnienie na specjalnej sesji w sierpniu tamtego roku. „To wyróżnienie powinno przypaść moim przodkom, którzy od kiedy przybyli na Śląsk z Frankonii w ramach pokojowej kolonizacji zainicjowanej przez pierwszych Piastów śląskich byli związani ze Złotoryją i aktywnie działali na rzecz jej rozwoju” – mówił wtedy skromnie. W tym samym roku – roku jubileuszu 800-lecia nadania praw miejskich Złotoryi – Helmrich podarował miastu podczas obchodów Dni Złotoryi obraz przedstawiający słynną scenę Wigilii 1553 r. i ocalałych mieszczan, który został namalowany 100 lat wcześniej i który był własnością jego rodziny.
Herbert Helmrich zmarł 24 października 2017 r. Władze miejskie Złotoryi na poniedziałkowej sesji w ratuszu uczciły Jego pamięć minutą ciszy.
(fot. z arch. Józefa Banaszka i GZ)
